Dzień Walki z Dyskryminacją Rasową - Aktualności - Wydział Prewencji KMP w Łodzi

Każde jej przejawy są nieakceptowalne w państwie prawa, a w szczególności w polskiej Policji, o czym świadczą poniższe przepisy:

Z Konstytucji RP

„Wszyscy są wobec prawa równi. Wszyscy mają prawo do równego traktowania przez władze publiczne. Nikt nie może być dyskryminowany w życiu politycznym, społecznym lub gospodarczym z jakiejkolwiek przyczyny.”

Z Europejskiego Kodeksu Etyki Zawodowej Policji:

„Policja Wykonuje swoje zadania w sposób uczciwy, kierując się w szczególności zasadami bezstronności i niedyskryminacji.”

Z Zasad etyki zawodowej policjanta:

„Postępowanie policjanta w kontaktach z ludźmi powinna cechować życzliwość oraz bezstronność wykluczająca uprzedzenia rasowe, narodowościowe, wyznaniowe, polityczne, światopoglądowe lub wynikające z innych przyczyn.”

Z Decyzji NR 286/2021 Komendanta Wojewódzkiego Policji w Łodzi (PAMAD)

„W procesie kształtowania pozycji zawodowej w łódzkim garnizonie Policji nie mogą mieć żadnego znaczenia w szczególności takie cechy, jak: płeć, kolor skóry, pochodzenie etniczne, narodowość, religia, wyznanie, światopogląd, niepełnosprawność, wiek, przynależność związkowa, przekonania polityczne, orientacja seksualna oraz tożsamość płciowa, chyba że przepisy prawa powszechnie obowiązującego stanowią inaczej”

Warto też zwrócić uwagę, że polskie prawo w sposób szczególnie surowy ściga wynikające z dyskryminacji przestępstwa motywowane nienawiścią, które definiuje się jako: „czyny przestępcze wymierzone w ludzi i ich mienie, w wyniku których ofiara, lokal, lub inny cel przestępstwa są dobierane ze względu na ich faktyczne bądź domniemane powiązanie, związek, przynależność, członkostwo lub udzielanie wsparcia grupie wyróżnionej na podstawie charakterystycznych cech wspólnych dla jej członków, takich jak faktyczna lub domniemana rasa, narodowość lub pochodzenie etniczne, język, kolor skóry, religia, płeć, wiek, niepełnosprawność fizyczna lub psychiczna, orientacja seksualna lub inne podobne cechy.”

Przepisy Kodeksu Karnego art. 119 § 1 i 2 oraz art. 256 i 257 bezpośrednio realizują zobowiązania wynikające z podpisanej konwencji dotyczące karalności różnych form dyskryminacji.

Art. 119 kk

§ 1. Kto stosuje przemoc lub groźbę bezprawną wobec grupy osób lub poszczególnej osoby z powodu jej przynależności narodowej, etnicznej, rasowej, politycznej, wyznaniowej lub z powodu jej bezwyznaniowości, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.

§ 2. Tej samej karze podlega, kto publicznie nawołuje do popełnienia przestępstwa określonego w § 1.

Art. 256 kk

§ 1. Kto publicznie propaguje faszystowski lub inny totalitarny ustrój państwa lub nawołuje do nienawiści na tle różnic narodowościowych, etnicznych, rasowych, wyznaniowych albo ze względu na bezwyznaniowość, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

§ 2. Tej samej karze podlega, kto w celu rozpowszechniania produkuje, utrwala lub sprowadza, nabywa, przechowuje, posiada, prezentuje, przewozi lub przesyła druk, nagranie lub inny przedmiot, zawierające treść określoną w § 1 albo będące nośnikiem symboliki faszystowskiej, komunistycznej lub innej totalitarnej.

§ 3. Nie popełnia przestępstwa sprawca czynu zabronionego określonego w § 2, jeżeli dopuścił się tego czynu w ramach działalności artystycznej, edukacyjnej, kolekcjonerskiej lub naukowej.

§ 4. W razie skazania za przestępstwo określone w § 2 sąd orzeka przepadek przedmiotów, o których mowa w § 2, chociażby nie stanowiły własności sprawcy.

Art. 257 kk

Kto publicznie znieważa grupę ludności albo poszczególną osobę z powodu jej przynależności narodowej, etnicznej, rasowej, wyznaniowej albo z powodu jej bezwyznaniowości lub z takich powodów narusza nietykalność cielesną innej osoby, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.

aspirant sztabowy Jarosław Ziemba
Wydział Prewencji
KMP w Łodzi