Zadania dzielnicowego
WYCIĄG Z ZARZĄDZENIA NR 5
KOMENDANTA GŁÓWNEGO POLICJI
z dnia 20 czerwca 2016 r.
w sprawie metod i form wykonywania zadań przez dzielnicowego i kierownika rewiru dzielnicowych
Rozdział 4 Zakres zadań dzielnicowego
§ 29. 1. Dzielnicowy realizuje zadania dotyczące przydzielonego mu rejonu.
2. Do zadań dzielnicowego należy, w szczególności:
1) prowadzenie rozpoznania przydzielonego mu rejonu pod względem osobowym, terenowym, zjawisk i zdarzeń mających wpływ na stan bezpieczeństwa i porządku publicznego;
2) realizowanie zadań z zakresu profilaktyki społecznej;
3) realizowanie zadań z zakresu ścigania sprawców przestępstw i wykroczeń;
4) kontrolowanie przestrzegania prawa powszechnie obowiązującego oraz przepisów prawa miejscowego.
§ 30. Dzielnicowy prowadzący rozpoznanie uzyskuje niezbędne informacje dotyczące swojego rejonu, w szczególności w zakresie:
1) stosunków społeczno-ekonomicznych oraz struktury gospodarczej i środowiskowej;
2) lokalizacji, rozmiaru i natężenia zjawisk kryminogennych;
3) konfliktów społecznych oraz ich genezy; Dziennik Urzedowy Komendy Głównej Policji – 4 – Poz. 26
4) planowanych doraźnie lub okresowo imprez, w tym imprez sportowych, kulturalnych, rozrywkowych i handlowych.
§ 31. 1. W ramach rozpoznania osobowego dzielnicowy na bieżąco uzyskuje informacje o osobach zamieszkałych lub przebywających w jego rejonie, które ze względu na swoją przeszłość, aktualny tryb życia i zachowania mogą stwarzać zagrożenie bezpieczeństwa i porządku publicznego, a w szczególności o osobach:
1) karanych oraz korzystających z przepustki lub przerwy w odbywaniu kary;
2) podejrzewanych o prowadzenie działalności przestępczej;
3) uzależnionych od alkoholu lub środków działających podobnie do alkoholu;
4) nieletnich zagrożonych demoralizacją i sprawców czynów karalnych.
2. Dzielnicowy w stosunku do osób, o których mowa w ust. 1, podejmuje w szczególności następujące czynności:
1) prowadzi z nimi rozmowy profilaktyczne;
2) stosuje wobec nich środki oddziaływania wychowawczego, środki represyjne lub występuje o ich zastosowanie;
3) inicjuje działania w zakresie organizowania pomocy, w tym w umieszczeniu w zakładzie odwykowym, leczniczym lub opiekuńczym.
3. W ramach rozpoznania osobowego dzielnicowy powinien utrzymywać kontakty z osobami, które – z racji wykonywanego zawodu, pełnionej funkcji oraz w związku z ich działalnością społeczną lub zainteresowaniami – mogą mieć wpływ na funkcjonowanie środowiska lokalnego i dzięki którym mogą być podejmowane skuteczne działania zapobiegające popełnianiu przestępstw i wykroczeń.
4. Dzielnicowy powinien kontaktować się z osobami – potencjalnymi ofiarami przestępstw i wykroczeń – w celu wskazania im właściwych sposobów unikania zagrożenia.
§ 32. Dzielnicowy prowadzi rozpoznanie terenowe, w szczególności:
1) miejsc wymagających szczególnego nadzoru ze względu na:
a) nasilenie zjawisk kryminogennych,
b) gromadzenie się osób zagrażających bezpieczeństwu i porządkowi publicznemu, a także lokali uczęszczanych przez osoby podejrzewane o popełnianie przestępstw i wykroczeń,
c) lokalizację bazarów i targowisk oraz okolic lokali rozrywkowych,
d) grupowanie się nieletnich mogących stanowić zagrożenie bezpieczeństwa i porządku publicznego,
e) lokalizację obiektów narażonych na działalność przestępczą ze względu na położenie, charakter produkcji lub świadczonych usług oraz atrakcyjność sprzedawanych lub magazynowanych towarów;
2) ulic, placów, dróg dojazdowych, podwórek, przejść między ulicami i domami, skwerów, parków, terenów leśnych, opuszczonych obiektów i urządzeń obrony cywilnej;
3) siedzib organów administracji publicznej, instytucji, organizacji politycznych i społecznych, spółdzielni i wspólnot mieszkaniowych oraz zarządów budynków komunalnych;
4) przedsiębiorstw i zakładów pracy, obiektów i placówek oświatowo-wychowawczych, kulturalnych, rozrywkowych, gastronomicznych, baz transportowych, inwestycji budowlanych, banków i placówek handlowych, w tym obiektów, obszarów i urządzeń podlegających obowiązkowej ochronie na podstawie odrębnych przepisów;
5) tras przebiegu linii komunikacji miejskiej i międzymiastowej, dworców, przystanków, stacji benzynowych, siedzib służb ratowniczych i technicznych, informacji turystycznej, hoteli, obiektów służby zdrowia i obiektów sportowych.
§ 33. Informacje uzyskane w toku rozpoznania, z wyłączeniem rozpoznania osobowego, dzielnicowy gromadzi w teczce rejonu, o której mowa w § 43 ust. 2. Dziennik Urzedowy Komendy Głównej Policji – 5 – Poz. 26
§ 34. 1. Dzielnicowy dokonuje bieżącej analizy stanu bezpieczeństwa w swoim rejonie wykorzystując informacje o stanie bezpieczeństwa i porzadku oraz analizy stanu bezpieczeństwa i porządku na potrzeby dyslokacji służby sporządzane na podstawie odrębnych przepisów.
2. Kierownik jednostki organizacyjnej Policji, w razie potrzeby, może polecić na czas określony sporządzanie pisemnych analiz stanu bezpieczeństwa w rejonie dzielnicowego, określając ich zakres oraz częstotliwość.
§ 35. 1. Na podstawie prowadzonego rozpoznania, dzielnicowy zgłasza kierownikowi dzielnicowych wnioski i propozycje, co do:
1) czasu i sposobu realizacji zadań własnych;
2) liczby, rozmieszczenia służb policyjnych i podmiotów pozapolicyjnych, czasu wykonywania przez nie zadań, z jednoczesnym wskazaniem propozycji konkretnych przedsięwzięć.
2. Informacje mające szczególny wpływ na poziom bezpieczeństwa i porządku publicznego dzielnicowy przekazuje w formie pisemnej.
§ 36. Dzielnicowy realizuje zadania profilaktyki społecznej, w szczególności, przez:
1) diagnozowanie i wskazywanie lokalnych zagrożeń oraz kierunków działań profilaktycznych;
2) inspirowanie i współuczestniczenie w przedsięwzięciach z zakresu profilaktyki społecznej we współpracy z innymi policjantami, jednostkami samorządu terytorialnego oraz innymi podmiotami pozapolicyjnymi;
3) realizację akcji i programów profilaktycznych we współpracy z innymi policjantami oraz podmiotami pozapolicyjnymi;
4) informowanie mieszkańców o występujących zagrożeniach i udzielanie instrukcji o sposobach zabezpieczania się, zachowania się w określonych sytuacjach oraz organizowania się w celu poprawy bezpieczeństwa;
5) inicjowanie działań pomocowych dla ofiar przestępstw, a także organizowanie doradztwa dla tej grupy osób;
6) przeciwdziałanie przemocy w rodzinie.
§ 37. 1. W zakresie ścigania sprawców przestępstw i wykroczeń dzielnicowy jest obowiązany do:
1) natychmiastowego podjęcia niezbędnych czynności służbowych po uzyskaniu informacji lub ujawnieniu faktu popełnienia przestępstwa lub wykroczenia, w szczególności do:
a) udzielenia pomocy ofiarom – do momentu przybycia służb ratowniczych,
b) ujęcia sprawcy,
c) zabezpieczenia miejsca zdarzenia przed zatarciem śladów i dowodów – do momentu przybycia grupy operacyjno-dochodzeniowej,
d) ustalenia świadków zdarzenia, osób pokrzywdzonych oraz rysopisów sprawców;
2) podejmowania czynności zmierzających do ustalenia miejsca pobytu lub ujęcia osób poszukiwanych oraz do odzyskiwania przedmiotów utraconych w wyniku przestępstwa lub wykroczenia, bądź służących do ich popełnienia;
3) zbierania i przekazywania informacji mogących przyczynić się do ustalenia sprawcy czynu zabronionego i udowodnienia mu winy.
§ 38. 1. Dzielnicowy, w uzgodnieniu z kierownikiem dzielnicowych, na podstawie zdiagnozowanych oczekiwań społecznych oraz analizy zagrożenia w rejonie, w cyklach półrocznych, przygotowuje plan działania priorytetowego, którego wzór określa załącznik nr 3 do zarządzenia.
2. Plan działania priorytetowego podlega zatwierdzeniu przez kierownika dzielnicowych.
3. Informacje wynikające z planu działania priorytetowego przekazuje się społeczności rejonu, w miarę możliwości również z wykorzystaniem mediów lokalnych. Dziennik Urzedowy Komendy Głównej Policji – 6 – Poz. 26
4. W przypadku potrzeby dokonania istotnej modyfikacji planu działania priorytetowego lub nie osiągnięcia zakładanego do osiągnięcia celu, z planem zapoznawany jest przełożony kierownika dzielnicowych.
5. W przypadku istotnej modyfikacji planu działania priorytetowego dokonuje się oceny dotychczas zrealizowanych działań oraz sporządza nowy plan.
§ 39. 1. Zakres zadań dzielnicowego pełniącego służbę na terenach miejskich nie obejmuje pełnienia takich form służby, jak:
1) ochronna;
2) dyżurna;
3) dochodzeniowo-śledcza w dyspozycji dyżurnego jednostki organizacyjnej Policji;
4) doprowadzeń, wynikających z otrzymanych przez jednostkę organizacyjną Policji nakazów.
2. Dzielnicowy pełniący służbę na terenach miejskich i pozamiejskich – na polecenie kierownika jednostki organizacyjnej Policji, w szczególnie uzasadnionych przypadkach – może być skierowany do pełnienia służby patrolowej pod warunkiem, że rejon patrolu obejmował będzie rejon tego dzielnicowego albo rejon tego dzielnicowego i rejon z nim sąsiadujący.
§ 40. Dzielnicowy pełniący służbę na terenach pozamiejskich – na polecenie kierownika jednostki organizacyjnej Policji, w szczególnie uzasadnionych przypadkach – może wykonywać zadania, o których mowa w § 39 ust. 1.
§ 41. Dzielnicowemu nie przydziela się do prowadzenia postępowań sprawdzających i przygotowawczych a także czynności wyjaśniających w sprawach o wykroczenia.
§ 42. Kierownik jednostki organizacyjnej Policji, przydzielając dzielnicowemu do realizacji inne zadania, w szczególności:
1) wykonywanie czynności związanych z przyjęciem zawiadomienia o przestępstwie lub wykroczeniu,
2) wykonywanie czynności w ramach pomocy prawnej,
3) wymienione w § 39 ust. 1 i 2 oraz realizowane w ramach nieetatowych pododdziałów i oddziałów prewencji Policji
- jest obowiązany zapewnić dzielnicowemu możliwości właściwej realizacji jego podstawowych zadań.
§ 43. 1. Dzielnicowy prowadzi:
1) notatnik służbowy, o ile nie dokumentuje przebiegu służby na nośniku elektronicznym;
2) dokumentację, określoną w innych przepisach prawnych.
2. Dzielnicowy może prowadzić teczkę rejonu, której wzór określa załącznik nr 4 do zarządzenia.
3. Dokumentację, o której mowa w ust. 1 pkt 2 i ust. 2, jeżeli inne przepisy nie stanowią inaczej, można prowadzić w formie elektronicznej, przy czym zastosowane rozwiązania muszą zapewniać czytelność, kompletność i trwałość danych.
4. Komendant powiatowy (miejski, rejonowy) Policji, uwzględniając potrzeby służby oraz specyfikę obszaru działania podległej komendy Policji, podejmuje decyzję o prowadzeniu lub zaniechaniu prowadzenia teczki rejonu oraz określa zakres informacji w niej gromadzonych – po pisemnym uzgodnieniu z komendantem wojewódzkim (Stołecznym) Policji.
5. W teczce rejonu mogą być gromadzone, w zależności od potrzeb służby oraz specyfiki działania komendy powiatowej (miejskiej, rejonowej) Policji, informacje jawne, w szczególności dotyczące:
1) charakterystyki rejonu obejmujące:
a) mapę rejonu,
b) orientacyjny stan ludności stałej i napływowej,
c) rodzaj zabudowy (ukształtowanie urbanistyczne terenu);
2) rozpoznania terenowego, w postaci wykazu: Dziennik Urzedowy Komendy Głównej Policji – 7 – Poz. 26
a) wsi, ulic w rejonie i numerów porządkowych posesji,
b) urzędów i placówek użyteczności publicznej wraz z telefonami kontaktowymi,
c) przedstawicielstw dyplomatycznych i urzędów konsularnych,
d) szkół wraz z telefonami kontaktowymi,
e) placówek handlowych wraz z telefonami kontaktowymi,
f) siedzib spółdzielni, administracji i wspólnot mieszkaniowych,
g) miejsc przebywania cudzoziemców,
h) miejsc przebywania osób bezdomnych,
i) zakładów mechaniki samochodowej,
j) punktów skupu metali,
k) lokali rozrywkowych,
l) organizacji społecznych i podmiotów pomocowych,
m) agencji towarzyskich;
3) własnych i bieżących ustaleń obrazujących zagrożenia i poszerzających wiedzę o rejonie obejmujących:
a) wykaz miejsc zagrożonych i rodzaj zagrożeń,
b) ogólną charakterystykę miejsc zagrożonych,
c) potencjalne zagrożenia o charakterze publicznym, np.: imprezy masowe, koncerty, festyny, mecze sportowe, itp.